Een oplossing gevonden om eeuwenoude iep te behouden 

 

UTRECHT - De gemeentelijke site van de gemeente Utrecht meldt dat de gemeente regelmatig de bomen controleert, zodat het veilig blijft en er geen gevaarlijke situaties ontstaan. Het doel van de gemeente is om de bomen zo lang mogelijk te laten staan, behalve als de boom een gevaar wordt voor de omgeving.  

 

Bomen die meer risico voor de omgeving zouden kunnen geven, worden daarom vaker gecontroleerd, meestal ieder jaar. Dit zijn meestal bomen naast een drukke autoweg, bomen waar iets mis mee is of hele grote oude bomen. Daarop is een uitzondering, namelijk de bomen langs de Oudegracht en Nieuwegracht die elk half jaar worden onderzocht. 

Oude bomen   
Nu heeft Utrecht best wel wat oude bomen, onder meer in het Zocherplantsoen en bij het Centraal Museum. Begin augustus kwamen de lokale media met de mededeling dat een bijzondere bergiep in het Zocherplantsoen besmet was met de iepenziekte en niet meer te redden was. Normaal gesproken kapt de gemeente de zieke iep onmiddellijk, maar Utrecht wilde de 184 jaar oude boom sparen vanwege leeftijd en waarde voor de natuur. Daarom zou de stam blijven bestaan.   
De bergiep is in 1840 geplant, zogenaamd als boomboeket, waarbij meerdere bomen in hetzelfde gat worden geplant. Hierdoor zouden de stammen aan elkaar groeien, waardoor deze boom een omtrek van zo’n 6 meter heeft gevormd. De gemeente Utrecht is van mening dat dit de oudste en dikste iep in Nederland is die op deze manier geplant is.    

Een andere monumentale boom is de iep achter het Centraal Museum. De iep is ook besmet met de iepenziekte, waardoor normaal gesproken de boom gekapt zou worden. Echter ‘bomendokter’ - boomtechnisch adviseur van de gemeente Utrecht - Frank van den Brink is al 35 jaar met deze boom bezig en kwam met een oplossing. 
Ook deze iep is 184 jaar oud en zoals de bomen in de stad die het nodig hebben, kreeg de iep een vaccinatie. Maar bij deze iep was het te laat. Echter bij het kappen, zou er een groot gat ontstaan. 

Bij controle van de iep bleek er een witte zwam te zijn van zo'n 30 centimeter. De zwam is de zogenaamde iepenbuisjeszwam. Deze zwam is zeldzaam en moet dus beschermd worden en dus mocht de boom niet zomaar gekapt worden. Dat betekent dat er een andere oplossing moest komen en deze oplossing is dat de bast van de boom eraf gehaald wordt. Deze kale boom zal niet beter worden en zal ook niet meer bloeien, maar kan geen andere bomen meer besmetten.   

Deze aanpak is de eerste keer toegepast in Utrecht. In feite is er een kale boom ontstaan, die niet meer zal bloeien, maar waarin wel een beschermde zwam bewaard blijft en waarbij de boom in feite een dierenhotel is geworden. In de boom kan men dus muizen, spechten en duiven tegenkomen. Door de iep op deze manier te laten staan blijven de verblijfplaatsen van de dieren ook behouden.   

De boomtechnisch adviseur noemt de iep een ecologisch monument. Een iep die verder gaat zonder takken, blaadjes of schors. Maar op deze manier zal de boom nog wel een aantal jaren blijven bestaan. Op den duur zal hij toch nog wel veranderen, maar dat is normaal, ook bij een boom. Maar een ieder kan de monumentale iep in gedachten blijven houden, een boom die behoort bij de stad Utrecht.